Βοηθά τη συμμετοχική δημοκρατία και τον πλουραλισμό και η φωνή του κ. Φαφούτη. Είναι όμως αλλο το πολυσυλλεκτικό και άλλο το ετερόκλητο κι ευκαιριακό.Δεν του αρμόζει ο ρόλος του "αντικερ-παλαιοπώλη". Είναι κρίμα για τον ίδιο,τους συνεργάτες του και τους πολίτες

ΧΡΗΣΤΟΣ ΤΣΕΜΠΕΡΗΣ-ΕΝΕΡΓΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ Ρ-Π

Παρακολούθησα με εξαιρετικό ενδιαφέρον την επίσημη «πρώτη» του κ. Φαφούτη ως υποψηφίου για το δημαρχιακό αξίωμα της πόλης μας.
Φυσικά και δεν ξεδίπλωσε με απόλυτη σαφήνεια και λεπτομέρειες το πρόγραμμά του,  το οποίο θα δημοσιοποιηθεί στο μέλλον,  μέσα από περαιτέρω επεξεργασία και διαβούλευση, πράγμα απολύτως λογικό. Τότε θα γίνει και η δημόσια συζήτηση.
Έδωσε όμως ένα περίγραμμα στόχου – πλαισίου ως «πυξίδα» για την πορεία του, επίσης πολύ ενδιαφέρον, τα βασικά συστατικά του οποίου είναι, σε αδρές γραμμές,  η ορμή του νέου, το όραμα για το αύριο, η διαφάνεια, η συλλογικότητα  και η συμμετοχικότητα.
Θα προσυπέγραφα , όπως και κάθε πολίτης πιστεύω, χωρίς καμία αναστολή τα παραπάνω.

Όμως πώς μπορεί  να προχωρήσει κάποιος σε όραμα συλλογικότητας και συμμετοχικότητας από και για τον πολίτη, όταν δημόσια καλεί και προσδοκά σύμπλευση από τον ορισμό  της απουσίας και της απόλυτης μη συμμετοχής στα κοινά αυτήν την 4ετία;
Είναι εξόχως προβληματικό να μην έχει υπάρξει τοποθέτηση  επί 4 χρόνια για την μόνιμη απουσία και απαξίωση του ΔΣ από σειρά συμβούλων , μεταξύ αυτών και από τους κκ Αδαμόπουλο, Χριστόπουλο και Γιάννακα σε κύρια βάση,(δανείζομαι ονόματα που ο ίδιος ανέφερε μεταξύ άλλων)  αλλά να  «ξεπλένονται» ως  δυνάμει συνοδοιπόροι του αύριο, οι απόντες του σήμερα και του χτες.
Ο ίδιος και τα περισσότερα μέλη της παράταξης που ανήκει ήταν παρόντες  και μάχονταν για τις  πολιτικές θέσεις τους. Οι άλλοι τους οποίους ο κος Φαφούτης κάλεσε σε συστράτευση πού ήταν όλα αυτά τα χρόνια? Τραγικά απόντες , χωρίς καμία σχεδόν συμμετοχή ή δράση .
Και σήμερα έρχεται ένας νέος άνθρωπος, που προσωπικά ήταν πάντα παρών,  να ζητήσει συστράτευση, από ποιους? Από τους εξαφανισμένους και  μονίμως απόντες.  Γιατί άραγε?  Πώς μπορούν να κοιτούν στα μάτια το 15χρονο πιτσιρικά που μίλησε για το αύριό του, οι ίδιοι που τον εγκατέλειψαν για χρόνια ολόκληρα; Είναι άκυροι θα έλεγε κάποιος στην αργκό...Δεν γνωρίζω, ούτε και με αφορά, είναι άλλωστε απόλυτο δημοκρατικό τους δικαίωμα να επιλέξουν τι θα πράξουν. Αλλά να "βαφτίζονται" και συμμέτοχοι νέων οραμάτων και συμμετοχής;
Νέο οικοδόμημα όμως με παλιά και φθαρμένα υλικά δεν γίνεται. Και τελευταία φορά που το 0+0 ισούταν με κάτι άλλο εκτός από το μηδέν  ήταν επί Μητσοτάκη, απέτυχε οικτρά και δεν αρμόζει σε αυτόν που  θέλει να φέρει όραμα και συλλογικότητα δράσης και συμμετοχής. Εκτός κι αν  οι ψήφοι «καθαγιάζουν» τους πάντες και τα πάντα, αλλά αυτό δεν είναι όραμα νέου. Είναι πιο παλιό και από το παλιό και δεν αξίζει σε ξεκίνημα νέας προσπάθειας.
Δεν θα αναφερθώ καν στο τι έλεγε εις έκαστος εξ αυτών για τον άλλον  και τη διοικητική και πολιτική του επάρκεια όλα τα προηγούμενα χρόνια, ή και  ο ίδιος ο κος Φαφούτης όσα  για τον δυνάμει συνοδοιπόρο κ. Χριστόπουλο και τη χαμένη για την πόλη 4ετία του υποστήριζε… Μένει στον ίδιο να αντέξει το βάρος  να αιτιολογήσει πολιτικά επαρκώς πώς οι καταγγελίες  ένθεν κακείθεν για χρέη, ανικανότητα, αδιαφάνεια και διάλυση της πόλης, "μπαλαρίνες", ιπτάμενα ποτήρια με νερό, εγκαταλελειμμένο πολιτιστικό  και πλείστα όσα άλλα, μπορούν να μετατραπούν σε…κοινό όραμα.

Χαιρετίζω τη στροφή (κεκαλυμμένη μεν, και εξαιρετικά διατυπωμένη, αλλά στροφή 180 μοιρών) υπέρ του ΚΕΛ στο Πλατύ Χωράφι, υπό την προϋπόθεση της 3βάθμιας επεξεργασίας, όπως ο κ. Φαφούτης είπε χαρακτηριστικά, μετά την απλή επανάληψη της περί Ψυττάλειας θέσης.  Καλύτερα αργά παρά ποτέ. Δεν είμαι απολύτως βέβαιος ότι οι «Ψυτταλειομάχοι» της παράταξής του, το κατάλαβαν. Θα δείξει. Το έργο προχωράει και σύντομα οι θέσεις όλων θα ξεκαθαρίσουν.

Θα περίμενα επίσης να χαιρετίσει την απόφαση για την έλευση της αστικής συγκοινωνίας (314) στην πόλη, αίτημα 10ετιών για τον τόπο, που υλοποιήθηκε,( μερικώς  αλλά υλοποιήθηκε) και να δηλώσει ότι θα βάλει και αυτός μαζί με όλους μας, όλες του τις δυνάμεις για να ολοκληρωθεί επ’ ωφελεία των πολιτών η αστικοποίηση των συγκοινωνιών και στη Ραφήνα.  Αλλά φευ…

Συντάσσομαι απόλυτα στη διεκδίκηση – αναγκαιότητα υλοποίησης έργων υποδομής στρατηγικής σημασίας για την πόλη και την ευρύτερη περιοχή, αναρωτιέμαι όμως γιατί τίποτα από όλα αυτά δεν έγινε επί 10ετίες από την κεντρική διοίκηση. Αναρωτιέμαι γιατί η πόλη μας βρέθηκε κυριολεκτικά εκτός των όποιων μεγάλων έργων το 2004 και καταλήξαμε μια πόλη που έβλεπε τα έργα να περνούν από τη Μαραθώνος, αλλά στην πόλη τίποτα…

Απολύτως επίσης θα συμφωνήσω με την ενωτική  διακήρυξή του, ότι Ραφήνα και Πικέρμι δεν έχουν να χωρίσουν τίποτα και ότι ολοι μας πολίτες – δημότες ενός δήμου είμαστε και για το κοινό καλό παλεύουμε.  Μόνο που δεν ήταν ούτε αυτός , ούτε εγώ που είπε ότι το «Πικέρμι ψήφισε αξιοκρατικά και η Ραφήνα τοπικιστικά» . Ο συνοδοιπόρος του νέου οράματος κος Αδαμόπουλος ήταν.

Υπάρχει και ένα κορυφαίο θέμα που δεν μπήκε στην ατζέντα. Θα ήθελα ειλικρινά  τη συστράτευσή του στο θέμα της επιστροφής του συνόλου του παράλιου μετώπου στο δήμο και τους πολίτες του και όχι στο ΤΑΙΠΕΔ και τους διάφορους «εμπόρους». Παλέψαμε πολλοί γιαυτό και δεν εξαιρώ, ούτε τη δημοτική αρχή, ούτε πολίτες και συλλογικότητες ούτε και τον ίδιο φυσικά.  Ήδη το πρώτο βήμα έγινε μετά την πρωθυπουργική εξαγγελία  και την απόδοση των πρώτων 4 παραλιών.  Ο στόχος είναι το σύνολο του μετώπου, που δεν είναι απαραίτητο για  τη λειτουργία του λιμένα να περάσει στους δημότες και πανω σε αυτό να «χτίσουμε» τους στόχους του αύριο και τη σαφή οριοθέτηση των σχέσεών μας με το λιμάνι, σε συνδυασμό με τις απαραίτητες υποδομές.

Δεν πρόκειται να βάλω  την τραγωδία που ζήσαμε τον Ιούλιο  και μας στιγμάτισε για πάντα σε προεκλογική κουβέντα και χαίρω ειλικρινά που έντιμα και καθαρά έπραξε το ίδιο. Ο δημόσιος διάλογος  φυσικά, για το τι έγινε και πώς, τόσο  πριν όσο και μετά , το τι πρέπει (γιατί πρέπει) να αλλάξουμε, αλλά και ο έλεγχος πεπραγμένων, με όρους απόλυτης διαφάνειας, είναι εκ των ων ουκ άνευ, αλλά μακριά από τη μικροπολιτική και τους διάφορους κραυγάζοντες ή εξαφανισμένους όλων των πλευρών.

Η Ραφήνα και το Πικέρμι πρέπει να αλλάξουν σελίδα. Πρέπει να κοιτάξουν κατάματα το αύριο με μοναδική βαριά ευθύνη τι πόλη θα κληροδοτήσουμε στα παιδιά μας. Χωρίς μικροπολιτικές, τερτίπια του χτες και ετερόκλητα αθροίσματα αδιάφορων και απόντων. Εκεί χρειάζεται και η συστράτευση, το κοινό όραμα και οι φρέσκες ιδέες. Η σύνθεση των αντιθέσεων και όχι η αφαίρεση θέσεων. Ο πολλαπλασιασμός της δύναμης των πολιτών και όχι η διαίρεσή της. Ο διάλογος ανοιχτών ιδεών και όχι οι παράλληλοι μονόλογοι επαϊόντων ή "σωτήρων" πάσης προελεύσεως και σαφώς

δεν τον συγκαταλέγω σε αυτό το τελευταίο. Είμαι απολύτως βέβαιος ότι σε αυτό συμφωνούμε όλοι. Αυτή άλλωστε είναι και η ουσία της συμμετοχικής δημοκρατίας. Και εκεί κρινόμαστε όλοι. Αιρετοί και πολίτες.

Εύχομαι ειλικρινά και η προσπάθεια του κου Φαφούτη να βοηθήσει πολίτες και πόλη για ένα καλύτερο αύριο και ως τέτοια την καλωσορίζω.
Φοβούμαι όμως ότι  επιφύλαξε αδίκως στον εαυτό του και τους συνεργάτες το ρόλο του «αντικέρ-παλαιοπώλη».
Είναι κρίμα για τον ίδιο , τους πολίτες και την πόλη. Άλλο το πολυσυλλεκτικό και άλλο το ετερόκλητο και ευκαιριακό. Μπορεί να κάνω και λάθος...